συνείσακτος

συνείσακτος: -η, -ο / συνείσακτος, -ον, ΝΜΑ, θηλ. και -ος, Ν [συνεισάγω]

νεοελλ.

(το θηλ. πληθ. ως ουσ.) οι συνείσακτοι

εκκλ. εγκρατείς γυναίκες, αφιερωμένες, συνήθως, παρθένες ή χήρες, οι οποίες συγκατοικούσαν με εγκρατείς άνδρες, κληρικούς ή ασκητές, με σκοπό την πνευματική τελείωση

μσν.-αρχ.

1. ο μαζί με άλλον εισαχθείς

2. το αρσ. και θηλ. ως ουσ. ὁ, ἡ συνείσακτος

ο πνευματικός αδελφός

3. φρ. «θυγατέρες συνείσακτοι» — νόθες κόρες (Ευστ.).

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

συνείσακτος — introduced together masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συνείσακτον — συνείσακτος introduced together masc/fem acc sg συνείσακτος introduced together neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συνεισάκτους — συνείσακτος introduced together masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συνεισάκτων — συνείσακτος introduced together masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αγαπητρίς — ἀγαπητρίς, η (Α) [ἀγαπῶ] γυναίκα που συγκατοικεί με κληρικούς, συνείσακτος* … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias